De beste zelfgemaakte frietjes ooit.

Inhoudsopgave

Ik moet vandaag een diepe, donkere bekentenis doen...

Naarmate ik verder ben gekomen in mijn reis naar leesvoer, heb ik gemerkt dat mijn smaakpapillen zijn veranderd. Ik heb langzamerhand geen trek meer in veel van mijn favorieten van bewerkte voedingsmiddelen en ik ben blij te kunnen melden dat mijn smaakpapillen zich gelukkig hebben aangepast aan verse ingrediënten en smaakvolle hele voedingsmiddelen.

Echter.

Er is één "junkfood" waar ik nog steeds even dol op ben.

Frietjes.

En niet alleen elke frietjes - ik ben nog steeds dol op de frietjes van Amerika's favoriete fastfoodketen (je weet wel, die met de grote gele bogen...)

Maar die heerlijke stokjes aardappelperfectie zijn gebakken in een mengsel van canola en sojabonenolie... En ik probeer bewerkte plantaardige oliën absoluut te vermijden...

Gelukkig hoeven frietjes geen junkfood te zijn als je ze maakt met de juiste ingrediënten. Wil je het geheim weten van perfecte frietjes?

Rundvet.

Het is zelfs zo dat die bepaalde fastfoodketen waarnaar hierboven wordt verwezen, hun frietjes bakte in rundervet, totdat ze in 1990 helaas overstapten op de vieze plantaardige oliën.

Wist je dat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, rundvet eigenlijk een "goed" vet is? Er duiken steeds meer bewijzen op die ons laten zien dat dierlijke vetten (zoals talg) eigenlijk beter voor ons zijn dan moderne industriële oliealternatieven. Reuzel is terug, baby!

(Je kunt thuis gemakkelijk je eigen talg maken - bekijk mijn handleiding over rundertalg voor alle details).

Nu hou ik ook van ovenfrietjes (het soort dat je op een koekjesvel plakt en in de oven bakt). Maar soms is alleen een echt gebakken frietje goed genoeg, en daar komen deze schatjes van pas.

Zo maak je thuis frietjes

Ingrediënten:

(Hier zijn niet echt precieze afmetingen voor - je moet het gewoon afmeten aan wat je bij de hand hebt).

Aardappelen (Je kunt elke soort gebruiken, maar ik gebruik vooral graag mijn zelfgekweekte Yukon Golds. Ik gebruik meestal 4-6 aardappelen voor mijn kleine gezin).
Koud water (optioneel)
Rundslijm OF reuzel (zie mijn opmerking hieronder voor andere vetopties)
Zeezout (ik gebruik deze)

Instructies:

Snij de aardappelen (geschild of ongepeld - naar keuze) Houd er rekening mee dat hoe dikker ze zijn, hoe langer het duurt om ze te bakken.

Doe de aardappelsticks in een kom en bedek ze met koud water. Laat de aardappels ongeveer een uur weken.

Zodra je klaar bent om te bakken, doe je het rundervet in een diepe voorraadpan (genoeg om 3-4 centimeter vloeibaar vet te hebben als het gesmolten is) en verwarm je het tot ongeveer 350 graden.

Haal de aardappelen uit het water en dep ze droog. (Ik gebruik meestal gewoon een schone keukenhanddoek om dit te doen, hoewel papieren handdoeken ook goed werken).

Plaats de aardappelsticks voorzichtig in de hete olie. Bak niet de hele partij in één keer - je moet verschillende, kleinere batches doen voor het beste resultaat.

Zie ook: Recept voor Zelfgemaakte Vloeibare Hek

Het duurt 5-10 minuten per portie, afhankelijk van hoe knapperig je je frietjes het liefst hebt en hoe dik ze gesneden zijn. (Ik hou van zachtere frietjes, terwijl mijn man ze liever lekker knapperig heeft).

Roer ze af en toe om en kijk of ze die mooie goudbruine kleur krijgen. Als je niet zeker weet of ze klaar zijn, kun je dat het beste controleren door te proeven. (En het is ook een van de voordelen van kok zijn...)

Haal ze uit de hete olie als ze klaar zijn en leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat. Bestrooi ze royaal met zeezout en serveer direct.

Opmerkingen voor de keuken:

Als je geen reuzel of talg hebt, heb ik gehoord dat palmvet een ander gezond vet is dat stabiel is bij hoge temperaturen. (hoewel het niet de heerlijke "beefy" ondertoon van de tallow.... zal hebben)
Men denkt dat het weken van de aardappelen in water helpt om het eindresultaat knapperiger te maken. (Ik denk dat het iets te maken heeft met het zetmeel.) Ik heb geweldige resultaten gehad met deze methode, maar het is niet absoluut noodzakelijk. Als je weinig tijd hebt, kun je deze stap gewoon overslaan.
Ik weet zeker dat een thuisfriteuse zoals deze zou werken voor dit recept, maar omdat ik er geen heb, heb ik gemerkt dat een diepe bouillonpan net zo goed werkt.
Ik heb ook geen frituurthermometer, dus ik experimenteer gewoon tot ik de juiste temp heb gevonden. Ik doe vaak een "offer" in de olie terwijl deze opwarmt. Zodra het begint te knetteren, weet ik dat het klaar is.
Zorg ervoor dat je de pan niet te vol laadt - blijf bij kleinere batches. In een volle pan duurt het een eeuwigheid om te bakken en worden ze sneller klef.
Deze zijn niet goed te bewaren, je moet ze allemaal meteen opeten. (Het spijt me zo. ;))
Ik hoop dat je een betere zelfbeheersing hebt dan ik, want ik kan mezelf er meestal niet van weerhouden om ze te verslinden terwijl ik wacht tot de resterende batches klaar zijn...

Geniet van je zelfgemaakte frietjes met wat grasgevoerde hamburgers (of zelfs zelfgemaakte vissticks) en een flinke scheut ketchup. Wie zegt dat gezond eten saai moet zijn?

Afdrukken